اختصاصی / گرچه بازی ایران مقابل سوریه، تبدیل به چالش بزرگی برای یوزها شد و اخراج مهدی طارمی، کار را برای ایران سختتر هم کرد، اما قهرمانی به نام بیرانوند توانست تا با همکاری یارانش، تیم را به دور بعدی برساند.
به گزارش سایت رسمی فوتبال برتر، ایران یکی از سه کشوری است که دست کم سه قهرمانی در جام ملتهای آسیا را در ویترین افتخاراتش میبیند؛ ولی بالای سر بردن جام قهرمانی برای این تیم از سال 1976 تبدیل به یک رویا شده و از آن زمان به بعد آنها دیگر نتوانستهاند تا عنوان قهرمان قاره را مال خود کنند.
استعدادهای امیدوارکنندهای که از یک دهه پیش در خدمت تیم ملی هستند، حالا در اوج شکوفایی و اقتدار قرار دارند و منطقا میتوان این دوره را طلاییترین دوران این نسل فوتبال ایران دانست. بنابراین این احساس وجود دارد که الان زمان آن است که این نسل، ایران را به چهارمین قهرمانیاش در آسیا برساند. زمان قهرمانی این نسل طلایی در آسیا یا الان است و یا هیچوقت.
راه سخت صعود
شاگردان قلعه نویی اگرچه حالا در مرحله یک چهارم پایانی هستند؛ اما صعودشان به این دور هم با سختی زیادی همراه بود؛ آنها در دور یک هشتم در مقابل سوریه شجاعی قرارگرفتند که تا ثانیه های پایانی تسلیم ناپذیر مینمود و در نهایت در ضربات پنالتی مغلوب یوزها شد.
این درحالی بود که قبل از آغاز این بازی، برروی کاغذ، ایران مدعی اصلی برد در این بازی به نظر میرسید. اما در جریان مسابقه کار برای ایران گره خورد و با اخراج طارمی سختتر هم شد. تلاشهای جهانبخش، قدوس و سردار آزمون هم گرهگشا نشده و با گذر دقایق، این دلهره و واهمه پیش میآمد که ناامیدی دیگری به چندین دهه انتظار ایران اضافه نشود. موقعیتهای از دست رفته، یکی پس از دیگری به شدت این دلهره اضافه میکرد.
قهرمانی به نام بیرو
اما این نسل طلایی قصد تسلیم شدن نداشت و حتی بعد از ده نفره شدن، تنها کاری که توانست انجام دهد، کشیدن بازی به ضربات پنالتی بود. در اینجا بود که نوبت به خودنمایی یک قهرمان رسید؛ دروازهبانی که گرچه در جریان بازی، با یک خطا، یک ضربه پنالتی به سوریه داده و تنها گلش در جریان بازی را از روی نقطه پنالتی دریافت کرده بود، در ضربات خوفناک پنالتی، یک تنه امید را به اردوی ایران بازگرداند.
بیرانوند بعد از مهار ضربه پنالتی کریستیانو رونالدو در جام جهانی 2018 به شهرتی جهانی رسید و مهارت عجیبی هم در مهار پنالتی بازیکنان حریف دارد. اما خیلیها نگران این بودند که شاید گلی که او در جریان بازی از روی نقطه پنالتی دریافت کرده بود، باعث افت روحیه او شده باشد. اما واقعیت چیزی جز این بود.
او در ضربات پنالتی دو تا از پنالتیهای بازیکنان سوری را مهار کرد تا یک تنه تیمش را از حریف پیش بیندازد. در نهایت احسان حاج صفی با اعتماد به نفس همیشگیاش، سرنوشت سازترین پنالتی ایران را تبدیل به گل کرد تا این نسل طلایی بعد از زجر و سختی فراوان، بلیط حضور در مرحله یک چهارم پایانی را به دست بیاورد.
کار ارزشمند سوریه
از سوی دیگر نباید تلاشهای سوریه را نادیده گرفت؛ این تیم در این دوره برای اولین بار توانست تا به دور حذفی بازیهای جام ملتهای آسیا راه یابد و همین شایسته تمجید فراوانی است. مصاف با ایران، به عنوان یکی از بهترین تیمهای آسیا و مقابله و مهار آنها در جریان مسابقه، تجربه بسیار خوبی برای سوریها بود.
جدالی با عطر و بوی انتقام
در هرحال ایرانیها میدانند که در دور بعد و مصاف با ژاپن کار برای آنها به مراتب سختتر از این خواهد بود؛ به ویژه با علم به اینکه مهدی طارمی، گلزن اصلیشان را در این جدال حساس به همراه نخواهند داشت.
جدال تماشایی ایران- ژاپن تا حدودی عطر و بوی انتقام را برای ایرانیها دارد؛ چرا که اکثر بازیکنان حاضر در رختکن ایران، بخشی از تیمی بودند که در نیمه نهایی دوره قبلی با نتیجه 0-3 مغلوب ساموراییها شده بودند. از سوی دیگر برد 3-1 ژاپن مقابل بحرین در مرحله یک هشتم پایانی حکایت از آن دارد که کار برای یوزها آسان نخواهد بود.
اما همه اینها چالشهایی هستند که تیمی که اسبش را برای قهرمانی زین کرده و قصد دارد تا با پشت سرگذاشتن تک تک موانع، جام را بالای سر ببرد، باید بر اینها غلبه کند. اگر نسل طلایی ایران میخواهد تا نامش را به لطف مهارتها استعدادهای کم نظیرش در تاریخ ثبت کند، باید تمام این چالشها را به جان خریده و گام به گام، با پشت سرگذاشتن سختیهای مسیر، خود را به جام نزدیک و نزدیکتر کرده و به دههها انتظار پایان دهد.
تا کنون نظری ثبت نشده است!