اختصاصی/ اینطور که به نظر می‌رسد، سرنوشت یک بار دیگر پرسپولیس و برانکو را در کنار هم قرار خواهد داد با این تفاوت که این بار شرایط با زمان شروع کارش در دوره قبلی حضورش در این تیم کاملا متفاوت است.

به گزارش سایت رسمی فوتبال برتر، از خرداد ۱۳۹۸ که برانکو از پرسپولیس رفت تا شب گذشته او ۱۶۹۰ روز از این تیم دور بوده است و در این مدت او و پرسپولیس روزهای متفاوتی را سپری کرده اند.

روزهای دوراز هم

پرسپولیس بعد از برانکو تیم موفقی بود و توانست جام های قهرمانی زیادی را به دست بیاورد اما برانکو بدون پرسپولیس روزهای موفقی را سپری نکرد. درواقع تیمی که او ساخته بود با کالدرون و یحیی هم روی پاهای خودش ایستاد و جام ها را یکی یکی گرفت.

در خرداد ۹۸  وقتی تهران را به مقصد جده ترک کرد، کمتر کسی فکرش را می کرد عمر حضورش در الاهلی حتی به سه ماه هم نرسد. او در ۵ بازی روی نیمکت الاهلی نشست؛ دو بازی مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۹ برابر الهلال در همان ابتدا، شروع سختی را برایش رقم زد. بازی اول را ۴- 2 باخت اما در بازی برگشت یک - صفر برنده شد. با این حال این نتیجه برای نجات الاهلی کفایت نمی‌کرد.

در سه بازی لیگ عربستان هم او یک مساوی(۱-۱) برابر العداله، یک برد برابر الاتفاق (۲-۱) و یک شکست برابر الوحده(۲-۱) را تجربه کرد. دوران حضور برانکو در الاهلی ۹۱ روز بیشتر طول نکشید و او ۴ ماه بعد هدایت تیم ملی عمان را به عهده گرفت.

اما در حالی که برانکو در همان بدو ورودش با ستاره های الاهلی وارد چالش شد، پرسپولیس به دنبال جانشین او بود و حدود بیست روز بعد گابریل کالدرون آرژانتینی به این تیم پیوست. در مدت زمان حضور برانکو در الاهلی، مرد آرژانتینی تیمش را برای لیگ برتر آماده می کرد و دو روز بعد از آخرین بازی برانکو با الاهلی، پرسپولیس با کالدرون سومین بازی لیگ برتر را برابر صنعت نفت با برد یک، صفر پشت سرگذاشت تا از سه بازی دو برد و یک باخت به دست آورده باشد.

وقتی در آخرین روز دی ماه سال ۱۳۹۸ برانکوایوانکوویچ هدایت تیم ملی عمان را به عهده گرفت، یکفته ای می شد که گابریل کالدرون که پرسپولیس را به صدر جدول رسانده بود از این تیم رفته و سه روزی می شد که یحیی گل محمدی جای او را گرفته بود.

برانکو چهار سال در عمان هدایت تیم ملی ایران کشور را به عهده داشت و سکان پرسپولیس در این مدت در اختیار یحیی گل محمدی بود. برانکو ۴۳ بازی روی نیمکت عمان نشست، ۲۱ برد ۹ مساوی و ۱۳ باخت به دست آورد و البته تیمش در شرایطی نبود که بتواند به عنوان و افتخاری دست پیدا کند.

در عوض پرسپولیس موفقی که خودش پایه هایش را بنیان گذاشته بود در این مدت سه عنوان قهرمانی در لیگ برتر را به دست آورد. در روزهایی که او در فکر ساختن تیم ملی عمان برای مقدماتی جام جهانی بود پرسپولیس با یحیی دومین فینالش را در لیگ قهرمانان تجربه کرد. یک جام حذفی و یک سوپرکاپ نیز در این مدت به موزه افتخارات سرخ ها اضافه شد.

بازگشت در روزهای اوج

گفته می شود سرمربی کروات برای دومین بار به پرسپولیس می آید و این بار شرایط با فروردین سال ۹۴ که هدایت تیم آشفته و بحران زده را تحویل گرفت کاملا متفاوت است. او اگر به پرسپولیس برگردد تیمی را که شش عنوان قهرمانی را لیگ برتر را در هفت سال گذشته کسب کرده در اختیارخواهد داشت؛ هرچند چهره تیم نسبت به تیم طلایی که خودش ساخته بود تقریبا متفاوت است. اما بازیکنانی مانند امیدعالیشاه، وحید امیری، مهدی ترابی، سروش رفیعی، عیرضا بیرانوند، شهاب زاهدی بازمانده‌های آن تیم رویایی هستند که می‌توانند در ساختن پرسپولیس جدید هم به او کمک کنند.

برانکو هنوز هم محبوبیت تمام و کمال سکوهای سرخ را به عنوان یک پشتوانه مستحکم در اختیار دارد. او موفق‌ترین دوران زندگی حرفه‌ای‌اش را در ایران سپری کرده؛ چه زمان حضورش در تیم ملی و چه در پرسپولیس... حالا گویا سرنوشت باردیگر او را در مسیر ایران قرار داده و حتما می‌داند هواداران پرشمار پرسپولیس برایش فرش قرمز پهن خواهند کرد. آیا در صورت بازگشت پروفسور به پرسپولیس، او می‌تواند دوران موفقیت‌آمیز جدیدی را پایه‌گذاری کند؟ بی‌شک این می تواند مهمترین سوال در راه بازگشت او به تهران باشد.