اختصاصی/۲۲ سال پیش احمدرضا عابدزاده با روحیه‌ای مقاوم و پولادین، حتی در مقابل سکته مغزی سنگین و کشنده هم تسلیم نشد.

به گزارش سایت رسمی برنامه فوتبال برتر، سال ۱۳۸۰ برای احمدرضا عابدزاده به بدترین شکل ممکن آغاز شد. در تعطیلات نوروز بود که علی پروین در اقدامی عجیب و غیرمنتظره حکم اخراج هشت ستاره پرسپولیس از جمله احمدرضا عابدزاده، ادموند بزیک، هادی مهدوی‌کیا و چند بازیکن دیگر داد و بدین ترتیب پایان دوران درخشان عابدزاده در این باشگاه فرا رسید. البته  بعد از تعطیلات نوروز بود که  احمدرضا با وساطت بزرگان پرسپولیس به ترکیب بازگشت ولی فقط یک بار دیگر و در تاریخ ۳۰ فروردین در دیداری تشریفاتی مقابل سپاهان در استادیوم باغ شمال تبریز برای پرسپولیس به میدان رفت و با دریافت دو گل آخرین بازی دوران ورزشی خود را انجام داد.

قطع رابطه با سلطان

در ادامه علی پروین تمایلی به همکاری با احمدرضا نشان نداد و سنگربان محبوب و پرآوازه پرسپولیس در آن مقطع در نهایت در سن ۳۵ سالگی مجبور به خداحافظی از فوتبال شد. در ادامه فدراسیون تصمیم گرفت برای عابدزاده یک بازی خداحافظی برگزار و در حقیقت او را مجاب به پایان دوران ورزشی خود کند، اما سنگربان مغرور و فوق محبوب فوتبال ایران تصور می‌کرد همچنان شرایط برای ادامه حضور در مستطیل سبز برایش فراهم است و به همین دلیل زیر بار خواسته فدراسیون نرفت.

چند ماه قبل

عابدزاده جام ملت‌های آسیا را به علت اختلاف با کادر فنی و بزرگان تیم ملی از دست داده بود و همه چیز در آن مقطع علیه این دروازه‌بان پیش می‌رفت. در نهایت در شروع فصل عابدزاده در ترکیب هیچ تیمی جای نداشت و اولین دوره لیگ برتر را از تلویزیون تماشا کرد. در آبان سال ۱۳۸۰ و در شرایطی که درگیری مدیریتی باشگاه پرسپولیس به اوج رسیده بود، علی میرزایی مدیر منصوب سازمان تربیت بدنی در اقدامی غیرمنتظره علی پروین را از سمت خود در میانه فصل برکنار کرد و احمدرضا عابدزاده را به عنوان سرمربی جدید پرسپولیس انتخاب کرد.

اما هیچ کدام از بازیکنان پرسپولیس تمایلی به همکاری با عابدزاده نشان ندادند و این سنگربان تنها یک روز در استادیوم نوبنیاد چند بازیکن جوان پرسپولیس را تمرین داد. در واقع حکم مدیر منصوب باشگاه بدین طریق وتو شد و علی پروین مطابق انتظار با حمایت طرفداران پرشمار پرسپولیس و البته بازیکنان این تیم، به سمت خود روی نیمکت این باشگاه بازگشت. طبیعی بود که در این شرایط علی پروین هیچ تمایلی به همکاری با عابدزاده نداشته باشد و این دروازه‌بان مجبور شد برای ادامه دوران ورزشی خود راهی سایپا شود.

اختلاف قدیمی با حاجی مایلی

ارتباط خوب عابدزاده با مدیران سایپا، محمد مایلی‌کهن را مجبور به توافق با عابدزاده کرد و قرار بر این شد که احمدرضا از نیم فصل به ترکیب نارنجی‌پوشان اضافه شود. اما از همان روزهای ابتدایی مشخص بود که غیر ممکن است که عابدزاده و مایلی‌کهن بتوانند در یک تیم در کنار هم کار کنند. ولو اینکه در سال ۱۹۹۰ مایلی کهن که به عنوان مربی دروازه‌بان‌های تیم ملی مشغول به کار بود، بارها از علی پروین می‌خواست که بهزاد غلامپور را به جای عابدزاده درون دروازه تیم ملی قرار دهد و ریشه اختلاف طرفین از اینجا آغاز شد.

همچنین چند سال بعد و در جام ملت‌های ۱۹۹۶ که مایلی کهن خودش سرمربی تیم ملی بود، او از نیما نکیسا به عنوان دروازه‌بان شماره یک تیم ملی استفاده کرد. اینجا بود که رابطه احمدرضا و مایلی‌کهن بدتر از قبل هم شد. پس دور از انتظار نبود که سرمربی سایپا تمایلی به همکاری با عابدزاده نشان ندهد و در همان تمرینات ابتدایی حضور عابدزاده در سایپا و در شرایطی که این دروازه‌بان در بازی تمرینی برای هنرنمایی به میانه میدان آمده بود، یک درگیری لفظی بین طرفین ایجاد شده و در دی ماه سال ۸۰ پایان کوتاه دوران عابدزاده در سایپا نیز رقم خورد.

عقاب در ICU

در شرایطی که هواداران پرسپولیس آماده حضور عابدزاده در عرصه مربیگری و بازگشت این دروازه‌بان به پرسپولیس بودند، در اوایل اسفند ماه سال ۱۳۸۰ بود که خبر عجیب سکته احمدرضا در ساعات پایانی شب ۱۲ اسفند از تلویزیون پخش شد. آن روز تعطیلی رسمی بود و بسیاری از طرفداران تصور می‌کردند این خبر چیزی بیش از یک شایعه نیست، اما در نهایت پیگیری رسانه‌ها نشان داد احمدرضا بعد از حضور در یک مهمانی دچار بیماری و به سکته مغزی مبتلا شده است.

اخبار به بدترین شکل مخابره می‌شد و در ساعات ابتدایی تصور بر آن بود که بعید است احمدرضا عابدزاده یارای مقابله با این بیماری سنگین و سخت را داشته باشد. برخی هواداران حتی خودشان را برای شنیدن اخبار بسیار تلخ آماده کرده بودند. از همان ابتدا نیز شایعاتی در مورد علت سکته عابدزاده منتشر شد که بعدا تکذیب شدند.  پزشکان بعدها و مکرر اعلام کردند که شرایط فیزیکی فوق‌العاده عابدزاده و قدرت بدنی بالای او باعث شده او توان تاب آوردن در مقابل این آسیب جدی را داشته باشد. در نهایت عابدزاده چند روز در بیمارستان بستری بود و در تاریخ ۲۰ اسفند از بیمارستان کسری مرخص و راهی خانه شد. اخبار ابتدایی به گونه ای مخابره میشد که حتی برخی هواداران پرسپولیس منتظر بودند احمدرضا دوباره شانس حضور درون دروازه این تیم را پیدا کند اما بعدها مشخص شد این بیماری تاثیرات بدی روی عابدزاده گذاشته و چندین سال طول کشید تا او دوباره زندگی عادی را از سر بگیرد.

دلایل یک حادثه تلخ

بعد از این اتفاق خیلی‌ها دنبال دلایل آن می‌گشتند و مسایلی چون خط خوردن از اردوی تیم ملی در سال ۷۹ و عدم راهیابی به جام ملت‌های آسیا و همچنین در ادامه درگیری با علی پروین و جدایی از پرسپولیس از دلایلی بود که گفته میشد احمدرضا را اینگونه به هم ریخته و این حجم فشارهای روانی و عصبی او را به مرز سکته مغزی رساند. البته دروازه‌بان محبوب فوتبال ایران تا چندین سال به کشورهایی چون سوئد و آلمان اعزام شد تا روند درمان خود را در پیش بگیرد.

محبوب همیشگی

در طول دو دهه اخیر و علیرغم اینکه عابدزاده به علت شرایط سلامتی خود قادر به حضور مستمر در عرصه فوتبال نیست نیز او همچنان محبوبیت خود را حفظ کرده است. بی‌تردید اگر همین امروز یک نظرسنجی در مورد محبوب‌ترین بازیکن بعد از انقلاب فوتبال ایران گذاشته شود، عابدزاده یکی از نامزدهای اصلی کسب رتبه اول خواهد بود. دروازه‌بانی که در دوران حضور خود در استقلال و پرسپولیس به تمامی افتخارات ممکن دست یافت و با تیم ملی نیز قهرمان آسیا شد. عابدزاده در اوایل فوتبال خود با استقلال جام باشگاه‌های آسیا را فتح کرد و چندی بعد با تیم ملی نیز در پکن موفق به کسب عنوان قهرمانی شد.

دوران حضور او در پرسپولیس نیز با شکوفایی این باشگاه همراه شد و او در زیر نظر استانکو و در ادامه علی پروین چند بار دیگر هم نیز موفق به کسب قهرمانی در لیگ ایران شد. رکوردهایی چون بیشترین میزان دقایق بسته نگه داشتن دروازه، بیشترین میزان کلین شیت، کمترین تعداد گل خورده در رده ملی به نسبت بازی و چندین رکورد درخشان دیگر باعث شده عابدزاده یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران لقب بگیرد. به همین علت حتی بعد در عنفوان ۶۰ سالگی نیز احمدرضا همچنان طرفداران زیادی دارد.

بیست و دو سال پیش

۲۲ سال پیش و در چنین ساعاتی بود که فاصله زیادی با خداحافظی با یکی از محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران و جدایی ابدی با عابدزاده نداشتیم، اما روحیه خاص و شرایط فیزیکی درخشان این دروازه‌بان باعث شد او از سد این بیماری مهلک نیز عبور کند. همانطور که در تمامی دقایق دشوار بازی با استرالیا به احمدرضا عابدزاده تکیه کرده بودیم، او در مقابل این بیماری سخت و جان فرسا نیز مقاومت کرده و مانند همیشه، هرگز تسلیم نشد.