به گزارش سایت رسمی فوتبال برتر؛ حیدر بهاروند در حالی برای تصدی صندلی ریاست فدراسیون فوتبال ثبت‌نام کرده که به عنوان نایب رییس دوم «مهدی تاج» هم معرفی شده است. بهاروند که از او به عنوان یکی از تأثیرگذارترین افراد در فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ یاد می‌شود، هیچ بعید نیست که در آستانه انتخابات به نفع مهدی تاج کنار بکشد. این چهره هم سابقه مدیریت در خیابان سئول را دارد و پس از استعفای تاج در دی‌ماه سال ۱۳۹۸، سرپرستی فدراسیون را بر عهده گرفت. انتخاب اسکوچیچ برای هدایت تیم ملی در دوره او صورت گرفت و در حال حاضر هم رییس سازمان لیگ فوتبال است. بهاروند پس از مهدی تاج با ۱۱ فرم تخصیص داده شده، بیشترین سهم را در میان ۵ نامزد به خود اختصاص داده است.
در اولین روز مهلت ثبت نام کاندیدای شرکت در انتخابات فدراسیون فوتبال حیدر بهاروند، رئیس فعلی سازمان لیگ هم در انتخابات ثبت نام کرد. این اقدام در شرایطی انجام شده که در همین نیم فصل گذشته از رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران تصمیمات خلق الساعه و عجیبی از سوی سازمان لیگ اتخاذ شده است. یکی بحث برانگیز‌ترین اقدامات سازمان لیگ در دوره ریاست بهاروند برگزاری بازی‌های فوتبال لیگ برتر در اوج آلودگی هوای استان تهران بود و رئیس سازمان لیگ بدون توجه به دستور اکید وزارت ورزش و جوانان اعلام کرد که بازی استقلال و مس کرمان را با یک روز تعویق در اوج آلودگی هوای استان تهران برگزار کرد.
اقدامات بهاروند در فدراسیون فوتبال
این سلسله اقدامات در کنار مسائل مربوط به کمک داور ویدئویی تصویر مطلوبی از سازمان لیگ پدید نیاورده، اما حیدر بهاروند بدون توجه به پیشینه خود در سازمان لیگ اقدام به ثبت نام در انتخابات کرده است تا این سوال بزرگ به وجود آید که او به واقع با کدام کارنامه درخشان اقدام به ثبت نام در فدراسیون فوتبال کرده و چه برنامه‌ای برای رشد و ترقی فوتبال ایران دارد؟!
در تاریخ ۸ آبان ۱۳۹۵ مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال ایران در نامه‌ای حیدر بهاروند را به عنوان سرپرست سازمان لیگ فوتبال ایران منصوب کرد. بهاروند به عنوان سرپرست، مدیریت سازمان لیگ را به عهده داشت تا در تاریخ ۲۵ اسفند ماه ۱۳۹۵ مجمع فدراسیون فوتبال تشکیل جلسه داد و انتخاب حیدر بهاروند را به عنوان رئیس سازمان لیگ و نایب‌رئیس دوم فدراسیون فوتبال ایران به رأی گذاشت. در طی این رأی‌گیری بهاروند موفق شد با کسب ۵۶ رای موافق از مجموع ۵۸ رأی مأخوذه رسماً به عنوان رئیس سازمان لیگ انتخاب شود. در تاریخ ۹ دی ماه سال ۱۳۹۸ وی به طور موقت جانشین مهدی تاج در فدراسیون فوتبال ایران شد. مهدی تاج به دلیل بیماری از سمت خود استعفا کرد.
سرمربی تیم افلاک و تیم خیبر خرم‌آباد، مدیرعاملی تیم خیبر خرم‌آباد، دبیر هیئت فوتبال استان لرستان، رئیس هیئت فوتبال استان لرستان، عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال ایران، رئیس سازمان لیگ فوتبال ایران و نایب رئیس دوم فدراسیون فوتبال ایران از جمله سوابق اجرایی و مدیریتی این شخص بوده است.
بهاروند در شرایطی برای پست ریاست فدراسیون فوتبال در انتخابات ۱۱ اسفندماه ثبت‌نام کرده که نام منتشر شده یکی از نایب رئیس‌های او جعلی است. نام پنج نامزد ریاست فدراسیون فوتبال برای انتخابات ۱۱ اسفند ماه ۱۴۰۳ در شرایطی منتشر شد که حیدر بهاروند بدون معرفی نایب رئیس زنان و با معرفی یک نایب رئیس جعلی حضورش در این عرصه رسانه‌ای شده و این اتفاق به یک بازی انتخاباتی شباهت دارد. بهاروند که به عنوان کاندیدای پوششی مهدی تاج در این انتخابات شرکت کرده و به عنوان نایب رئیس دوم رئیس فعلی فدراسیون هم معرفی شده است، در شرایطی وارد انتخابات شده که نام «منصور قنبرزاده» به عنوان نایب رئیس دوم او در رسانه‌ها به چشم می‌خورد. با این حال چنین اتفاقی رخ نداده و قنبرزاده تنها به عنوان نایب رئیس علی کفاشیان در انتخابات ثبت‌نام کرده است و منتشر شدن نام او به عنوان نایب رئیس حیدر بهاروند جعلی است.
در این بین، شنیده می‌شود که «محمدرضا کشوری‌فرد»، دبیر حال حاضر سازمان لیگ به عنوان نایب رئیس دوم حیدر بهاروند در انتخابات ثبت‌نام کرده است و حضور قنبرزاده صحت ندارد. اینکه واکنش بهاروند و قنبرزاده به این خبر چیست، در نوع خود جالب خواهد بود.
اصرار به حضور بازنشسته‌ها
حیدر بهاروند که از مجریان اصلی فوتبال ورشکسته و ناکام فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ در سال‌های گذشته بوده به عنوان مدعی درجه یک، همیشه اصرار به حضور بازنشسته‌ها در فوتبال و تقابل با قوانین جاری کشور داشته است.
نگاهی به کارنامه مدیریتی او در سال‌های گذشته هیچ‌گونه دستاورد ملموسی را برای ارتقای جایگاه فوتبال ایران نشان نمی‌دهد. نه تنها فوتبال پیشرفت نکرده، بلکه چندین قدم هم رو به عقب برداشته است اما سوال اصلی این است که او بر اساس چه متر و معیاری به این نتیجه رسیده که حضور او در فوتبال کمک حال این رشته خواهد شد؟
واقعیت ماجرا این است که بهاروند بعد از سالیان متمادی حضور در هیات فوتبال و هیات رئیسه، اکنون حامیانی در مجمع فدراسیون دارد اما نگاهی به جامعه فوتبال نشان از موضوع دیگری است که قطعا صلاحیت بهاروند را برای استمرار حضور در فدراسیون فوتبال تأیید نمی‌کند.
بهاروند را باید نماینده بازنشسته‌های فوتبال دانست که از زمان تصویب قانون منع به‌کارگیری بازنشسته‌ها، یک تنه مقابل مسئولان و نهادهای نظارتی و بازرسی ایستاد و آن طور که از شواهد و قراین بر می‌آید قصد کوتاه آمدن ندارد چرا که مدیریت بر سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال در سال‌های گذشته برای رئیس سابق هیات فوتبال لرستان خوشایند بوده و حالا قصد دارد به طور رسمی کرسی ریاست را از آن خود کند.
سناریو تخلف و پشت کردن به اساسنامه فدراسیون فوتبال زمانی نوشته شد که مهدی تاج برای بازگرداندن اسلامیان به هیات رئیسه، از حیدر بهاروند کمک گرفت؛ کمکی که زندگی بهاروند را زیر و رو کرد. تا قبل از این اتفاق، بهاروند در انتخابات به عنوان کارشناس هیأت رئیسه انتخاب شد اما به حدنصاب نرسیدن آرای اسلامیان برای نایب رئیس دوم، او را از گردونه خارج کرد. در نتیجه تاج، بهاروند را سرپرست نایب رئیسی دوم و سرپرست سازمان لیگ کرد تا جا برای نامزدی اسلامیان برای عضو کارشناس هیأت رئیسه خالی شود.
انتخاب بهاروند به عنوان نایب رئیس دوم مصداق بارز تخلف آشکار بود. در واقع بهاروند برای این جابجایی باید از سمت کارشناس هیات رئیسه استعفا می‌داد که طبق بند ۸ ماده ۳۳ اساسنامه فدراسیون فوتبال کسی که از سمت خود استعفا می‌دهد نمی‌تواند دست کم در یک دوره برای هیچ سمت دیگری کاندید شود. اما در آن مقطع این موضوع برای متولیان فوتبال اهمیتی نداشته چرا که همه کاره بودند و کسی برای اینکه یقه آن‌ها را بگیرد و علت تخلف از اساسنامه را بپرسد وجود نداشت. در نتیجه مهره‌های تاج در جایگاه جدید خود نشستند و آب از آب تکان نخورد.
ریاست کوتاه بهاروند بر فدراسیون فوتبال
بعد از استعفای مهدی تاج، به طور قانونی علی کفاشیان باید عهده‌دار ریاست فدراسیون فوتبال می‌شد اما او در آن مقطع از هر گونه فعالیت فوتبالی به مدت پنج سال محروم بود؛ رأیی که از سوی کمیته اخلاق در پرونده حق پخش تلویزیونی بازی‌های تیم ملی صادر شده بود و در ادامه توسط کمیته استیناف کاهش یافت و لغو شد. در نتیجه، حیدر بهاروند به عنوان نایب رئیس دوم در نبود تاج و کفاشیان روی صندلی ریاست نشست ولی بازگشت ناگهانی کفاشیان تمام معادلات را به هم ریخت؛ بازگشتی که حامیانی از نهادهای مختلف داشت و تهدیدی برای بهاروند بود. حتی کفاشیان پیش از بازگشت به هیات رئیسه احتمال سرپرستی را رد نکرد و همواره تاکید داشت که «فعلا» نایب رئیس است و باید ببیند در آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد.
مهم‌ترین مخالف کفاشیان، دوستان سابق او و رقیبان کنونی بودند. مهدی تاج و حیدر بهاروند صندلی ریاست را در حضور نایب رئیس اول از دست رفته می‌دیدند. برای مدتی بهاروند از تشکیل جلسه و دیدار با کفاشیان پرهیز می‌کرد تا اینکه جلسه‌ای میان کفاشیان و تاج برگزار شد و رفقای قدیمی به یک نتیجه برای ادامه همکاری دست یافتند که کفاشیان در صورت بازگشت سرپرست نشود و بهاروند اداره امور را در اختیار داشته باشد. در نهایت بهاروند دستور برگزاری جلسه را صادر کرد و کفاشیان به فدراسیون فوتبال برگشت ولی او در بازگشت کفاشیان سابق نبود و رشته امور از دستانش خارج و در اختیار بهاروند و نبی قرار گرفته بود.
از زمان اجرای قانون منع به کارگیری بازنشسته‌ها، حیدر بهاروند بیش از هر کس دیگری مقابل این مصوبه مجلس ایستاد و آن را قبول نداشت. او تحت هیج شرایطی حاضر به اجرای قانونی که در کل ایران جاری شده، نبود. بعد از رفت و آمدهای بسیار و باقی ماندن او بر سر قدرت تا اتمام دوره قانونی اعضای هیأت رئیسه، بهاروند برای دوره جدید هم شمشیر را از رو بست و پا پس نکشید و در ادامه هم به ریاست سازمان لیگ برتر رسید.
یکی از جنجالی‌ترین پرونده‌های سال‌های اخیر فوتبال ایران مربوط به دیدار فینال جام حذفی در سال ۹۸ است که اتفاقات عجیب و غریب و تأخیر بیش از چند ساعت در بازی پرسپولیس و داماش به وقوع پیوست. ناهماهنگی های ایجاد شده در آن مسابقه باعث شد هواداران داماش نتوانند به ورزشگاه اختصاصی فولاد در اهواز راه پیدا کنند و به همین خاطر مدیران داماش اجازه برگزاری بازی را ندادند. ماجرایی تا جایی پیش رفت که بعد از حدود ۲.۵ ساعت هواداران داماش به ورزشگاه راه داده شدند و بازی برگزار شد و در نهایت، پاسی از شب گذشته مسابقه تمام شد.
در پی این بی‌نظمی و درگیری بین هواداران که باعث به هم خوردن برنامه‌ریزی‌ها شد، کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال حیدر بهاروند رئیس سازمان لیگ را به مدت دو سال محروم کرد. در ادامه فدراسیون فوتبال به جای دفاع از احکام کمیته اخلاق، از مدیران خود حمایت کرد و بعد از ارسال پرونده به کمیته استیناف، همه این افراد تبرئه شده و انگار نه انگار که اتفاقی افتاده بود و هیچ کسی هم جریمه یا محکوم نشد.
ماجرای تلخ تیم ملی
قصه تیم‌های ملی پایه در دوران مدیریت تاج و سپس بهاروند هم بسیار پرغصه است. در این مدت، بدترین اتفاقات برای تیم ملی جوانان رخ داد. مربیان مختلف بدون کوچکترین شناخت برای هدایت این تیم انتخاب شدند و گوش کسی هم بدهکار انتقادات نبود. به جز این، باید وضعیت تیم های ملی بانوان را هم در نظر داشت که هیچ یک در زمان مسئولیت بهاروند در وضعیت ایده آل قرار نداشتند.
یکی از تخلفات فدراسیون فوتبال و عدم اجرای اساسنامه، مربوط به انتخاب مهدی محمدنبی و کنار گذاشتن «ابراهیم شکوری» از دبیرکلی این فدراسیون بود. حیدر بهاروند بدون تشکیل جلسه، در گفت‌وگوی خصوصی به شکوری اعلام می‌کند که او از این پس سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال نیست. در حالی که مطابق اساسنامه، این اتفاق باید در حضور شکوری و اعضای هیأت رئیسه رخ می داد و سایر اعضا هم به این موضوع رأی می‌دادند. در عوض فدراسیون جلسه‌لی را با حضور نبی برگزار و او را به عنوان دبیرکل انتخاب کرد که این تخلف به علت اختلاف برخی از چهره ها از جمله بهاروند و ممبینی، به گوش مسئولان AFC رسید و فوتبال ایران تا مدتی با خطر جریمه مواجه بود.
در این ماجرا ممبینی که دل خوشی از برخی اعضای هیات رئیسه به خاطر کنار گذاشتن او از کمیته داوران نداشت، تنها عضو هیات رئیسه بود که از ورود کنفدراسیون به این موضوع استقبال کرد تا اختلافش با سایر اعضای هیات رئیسه را علنی کند و دغدغه اجرای قانون نداشت.
ماجرای روی کار آمدن «دراگان اسکوچیچ» و انتخاب او به عنوان سرمربی تیم ملی همچنان و با گذشت چند سال از جدایی مرد کروات برای اهالی فوتبال مبهم است. در حالی که همه در انتظار معرفی سرمربی ایرانی بودند و اعضای هیات رئیسه هم بارها وعده این اتفاق را داده بودند، اسکوچیچ و بهاروند در عکسی دو نفره برای هدایت تیم ملی به توافق رسیدند. خبر به حدی شوکه کننده بود که دبیرکل فدراسیون فوتبال و مسئول اجرایی این مجموعه هم خبری از این توافق نداشت؛ توافقی که اخبار مختلفی درباره سفارش افرادی خارج از این فدراسیون درباره آن به گوش می‌رسید.
دقیقا ۱۰ روز قبل از این ماجرا، سخنگوی فدراسیون فوتبال هم در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که سرمربی تیم ملی قطعاً ایرانی است اما مشخص نیست چه فعل و انفعالی رخ داد که اسکوچیچ که به علت بیماری آبادان را ترک کرده بود، به تیم ملی پیوست و غرامت این موضوع را هم پرداخت کرد.
حاصل دوره کوتاه مدیریت حیدر بهاروند بر فدراسیون فوتبال، سلب میزبانی لیگ قهرمانان آسیا از تیم‌های ایرانی بود. در واقع در ابتدا قرار بر این بود که تیم‌های ایرانی تمام مسابقات خود را در خارج از ایران برگزار کنند اما بعدا با جلساتی که برگزار شد، برخی مدعی شدند که تیم‌های ایرانی در سه بازی دور برگشت میزبان هستند. در آن مقطع گفته شد که به علت نبود امنیت پروازی در ایران، AFC چنین تصمیمی را گرفته است و به علت دیپلماسی ضعیف ارکان فوتبال ایران، تیم‌های ایرانی مجبورند در خارج از خانه به میدان بروند.
اوضاع به هم ریخته در سازمان لیگ
مدتی بعد از این اتفاق، «سعید فتاحی»، رئیس اسبق کمیته مسابقات سازمان لیگ مدعی شد که به علت انتشار خبر «لغو پنج دیدار به علت نبود امنیت» در سایت رسمی این سازمان، AFC از این موضوع برای جریمه فوتبال ایران استفاده کرده است و در آن مقطع رئیس سازمان لیگ به این موضوع توجه نداشته است.
همه در جریان اعلام جرم برای اعضای هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال در پرونده مارک ویلموتس هستند؛ اتفاقی که منجر به غرامت ۶.۲ میلیون یورویی برای فدراسیون فوتبال شد و پیش از این هم مبلغ هنگفتی به حساب مرد بلژیکی واریز شد. در پی این اتفاقات سازمان بازرسی کل کشور برای اعضای هیأت رئیسه به دلیل امضای قرارداد ویلموتس اعلام جرم کرد و اخباری مبنی بر پرداخت غرامت فدراسیون فوتبال در پرونده ویلموتس از حساب شخصی اعضای هیات رئیسه به گوش می‌رسید که البته هیچ وقت رنگ واقعیت به خود نگرفت.
به‌جز این حواشی بزرگ که هر کدام برای مدت زمانی بسیار طولانی فوتبال ایران را مختل کرده و حیدر بهاروند در آن‌ها نقش کلیدی را ایفا کرده است، او در سازمان دهی مسابقات سازمان لیگ هم چندان توانمند نبود و هرگز نتوانست حداقل در حد و اندازه دوره ریاست مهدی تاج هم ظاهر شود.
تمام این کم و کاستی‌ها در دوره مدیریت بهاروند در سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال در حالی است که او در دوره قبلی انتخابات فدراسیون از آرای بسیار خوبی در میان اعضای مجمع برخوردار بود و در انتخاباتی که قرار بود در اسفندماه برگزار شود، سایر نامزدهای ریاست هم برای بهره مندی از آرای او، بهاروند را نامزد پست نایب رئیسی کرده بودند.
اتفاقی که در این دوره هم رخ داده و نشان می‌دهد که صاحبان رأی در مجمع هم چندان توجهی به واقعیت‌های فوتبال و عملکرد بهاروند ندارند و هر یک به منافع خود فکر می‌کنند. با این حال بعد از چندین سال ناکامی، زمان آن رسیده که اعضای مجمع با نگاه به عملکرد افراد، مدیرانی را برای اداره فوتبال انتخاب کنند که این فدراسیون از ورزشکستگی و رکورد خارج شود.