نیمه اول شاید به همین علت شاهد بازی سرد و بیروح از طرف دو تیم بودیم. اتلتیکو تا حدودی بهتر بازی میکرد و موقعیتهای بیشتری روی دروازه حریف خلق کرد ولی در این نیمه شاهد موقعیت صد در صدی روی هیچ دروازهای نبودیم.
جالبترین اتفاق در این نیمه در وقتهای اضافه اتفاق افتاد و دیهگو سیمئونه از داور کارت زرد گرفت تا آخرین اخطار این فصل در آخرین بازی به نام سرمربی آرژانتینی نوشته شود. الچولو در هر زمانی حتی در بازی تشریفاتی جوش و خروش در کنار زمین را رها نمیکند.
با شروع نیمه دوم و گذشت دقایقی از این نیمه مشخص شد که شرایط با نیمه اول متفاوت است. اتلتیکو در این نیمه به وضوح تیم برتر میدان بود، موقعیتهای زیادی روی دروازه حریف خلق کرد و اگر مهاجمان دقت بیشتری در زدن ضربات آخر داشتند در دقایق اولیه این نیمه به گل میرسید.
سیمئونه بعد از گذشت یک ساعت از بای دست به دو تعویض زد. الکساندر سورلوث به جای گریزمان وارد زمین شد و پسر او جولیانو سیمئونه هم جای یک آرژانتنی دیگر، ناهوئل مولینا را گرفت.
سورلوث به تعویض طلایی سیمئونه تبدیل شد. او در دقیقه 69، هفت دقیقه بعد از ورود به زمین روی یک کار تیمی تمرینشده موفق شد گل اول تیمش را به ثمر برساند. این گل شماره 22 گلزن نروژی در این فصل بود.
سیمئونه کمی بعد از گلزنی تیمش آنخل کورهآ و کانر کالاگر را به زمین فرستاد. در این دقایق اتلتیکو به مراتب بهتر از حریف خود کار میکرد و پابلو باریوس که به جای دیپل وارد زمین شده بود هم کیفیت کار را بالاتر برد.
کلمنت لنگله که از ابتدا در قلب دفاع به میدان رفته بود در آخرین دقایق گلزنی کرد تا تیم سیمئونه آخرین بازی فصل را با نتیجهای قوی به پیروزی برسد. اما اتلتیکو ظاهرا در دقایق پایانی موتورش روشن شده بود و خیرونا رها کرده بود. سورلوث در آخرین دقیقه یک گل دیگر هم زد تا در این بازی دبل کرده باشد.
سورلوث دست بردار نبود. ستاره نروژی در دقیقه 90+3 بار دیگر گلزنی کرد تا در آخرین بازی این فصل یک هتتریک به نام او ثبت شود.