به گزارش سایت رسمی فوتبال برتر ، سزار لوئیز منوتی که یکشنبه شب در گذشت، یکی از سرمربیانی است که بیشترین سخنرانیها را در تاریخ فوتبال داشته. این سرمربی آرژانتینی به طرز خاص و عجیبی شیفته فوتبال بود و دیدگاه خاص و متفاوتی نسبت به این ورزش جذاب داشت.
او گاهی از فوتبال برای صحبت کردن درباره زندگی و بالعکس آن بهره میبرد. منوتی همیشه فوتبال را به عنوان فرصتی برای نزدیک شدن به زیبایی در نظر داشت. تنها سبک و دیدگاه او در فوتبال این بود: مالکیت توپ و میدان و ارائه یک بازی تهاجمی چه در فوتبال و چه در زندگی!
در این مقاله قصد داریم تا به بهانه درگذشت این تئوریسین بزرگ فوتبال، برخی از معروفترین جملاتش را مرور کنیم:
*مسی زندگی سخت و پرتنشی دارد؛ حس میکنم هر زمان که بازی میکند، باید مثل مارادونای ۱۹۸۶ باشد ولی او با اقتدار از پس این مسئولیت برمیآید. مسی بهترین بازیکن فعلی دنیای فوتبال است و جزو پنج بازیکن برتر تاریخ که شامل دی استفانو، پله، کرویف و مارادونا و البته خود مسی میشود. فضایی که بعد از خداحافظی مارادونا خالی شد را تنها مسی میتواند پر کند.
*فوتبال همان طور که بورگس میگوید، نظم و ماجراجویی است.
* یک فوتبال چپ داریم و یک فوتبال راست. سخاوتمندترها، هنرمندترها و داناترها همیشه چپ بودند که یک فوتبال سخاوتمندانه، باز و متعهد به هواداران را ارائه میدهند و با غرور نماینده جامعه هستند و غرور تعلق دارند. بعد از آن فوتبال دیگری را داریم، فوتبال راست که برایش مردم اهممیتی ندارند و فقط نتیجهگرا هستند.
*فوتبال شامل فضا، زمان و فریب است.
* چه کسانی تفاوتها را در دنیای فوتبال رقم میزنند؟ سرمربیان با تاکتیکهایشان؟ این دروغ است. کسی که این تفاوتها را ایجاد میکند، بازیکن است.
* فوتبال آنقدر سخاوتمند است که مانع از آن شد که بیلاردو وارد دنیای پزشکی شود.
* نود و هشت درصد خبرنگاران، فوتبال را درک نمیکنند ولی دلیلی هم نمیبینند که چرا باید فوتبال را درک کنند. همین کافی است که بفهمند که هواداران چه حسی دارند و نه ما، افرادی که ۴۰ سال است به دنبال یک دلیل منطقی برای درک فوتبال هستیم.
* فوتبال یک ورزش نیست، یک بازی است. بازیای که در آن ورزش میکنیم ولی فوتبال به عنوان یک بازی، به وجود آمد.
* من مریض برخی چیزها مثل موسیقی هستم. به دنبال فضاهای سختی هستم که درآنجا موسیقی فوقالعادهای را بیابم که در زندگی فعلی جایی ندارند.
* مثل مورینیو زیاد است ولی از گواردیولا تنها یکی داریم.
* جمله " به هر نحوی هست باید برد" به نظر من غیرمحترمانه است.
* هیچ سیستمی را نمیشناسم که با اتکا به آن بتوان از ریسکها اجتناب کرد. ریسک و خطر همیشه وجود دارد؛ دقیقا مثل زندگی روزمره.
* تنها روشی که یک سرمربی میتواند برای خودش احترام بخرد، دانش اوست. اگر اینگونه نباشد، هر احمقی میتواند سرمربی شود.