مراسم خداحافظی دون آندرس؛ اینیستا اشک همه را درآورد!

امروز، نگاه‌های اهالی بارسلونا و خیلی از فوتبال‌دوستان به آندرس اینیستا بود؛ اسطوره‌ای که در 40 سالگی کفش‌های خود را آویخت.

به گزارش سایت رسمی فوتبال برتر؛ مراسم خداحافظی آندرس اینیستا به میزبانی شهر بارسلونا و با حضور چهره‌های سرشناسی چون ژاوی، هانسی فلیک و ... برگزار شد.

روز گذشته آندرس اینیستا با انتشار ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی، تصمیم خود برای خداحافظی از فوتبال را به اطلاع عموم رساند. آخرین باشگاهی که اینیستای 40 ساله با پیراهن آن به میدان رفت، الامارات دبی بود. اینیستا در طول دوران فوتبال خود برای بارسلونا، ویسل کوبه و الامارات بازی کرد. این ستاره 131 بازی، 14 گل و 30 پاس گل با پیراهن تیم ملی اسپانیا هم در کارنامه خود به ثبت رساند.

امروز، مراسم خداحافظی بارسلونا با حضور گرم اهالی این شهر برگراز شد. اسطوره‌ آبی‌واناری‌ها که همراه با خانواده‌اش در این مراسم حاضر شده بود، گفت: نمی‌توانم خیلی از فوتبال دور باشم چون فوتبال همه زندگیم بوده است. اگر می‌توانستم تا ۹۰ سالگی هم بازی می‌کردم. اگر یک کلمه‌ای باشد که بتواند این لحظه را توصیف کند، آن کلمه افتخار است. افتخار به اینکه تا آخرین روز جنگیدم. این اشک‌ها از روی احساسات و افتخار است، نه از روی ناراحتی. اشک‌های آن پسری از فوئنتالبلا که رویای فوتبالیست شدن را داشت و بهش رسید.

سفر به بارسلونا در کودکی

برای من، مهم‌ترین سفر زندگی‌ام، همین سفری بود که از فوئنتالبلا به بارسلونا داشتم. امروز خیلی خوشحالم که همراه با همان چهار نفری که این مسیر را با هم طی کردیم، اینجا هستم: پدر و مادرم، پدربزرگم و خودم. اینکه تقریباً ۳۰ سال بعد، در چنین لحظه خاص و مهمی کنار هم هستیم، خیلی قشنگ است.

تجربه حضور در لاماسیا

لاماسیا بهترین جایی بود که می‌توانستم ارزش‌هایی را که برای زندگی مهم است را یاد بگیرم. این دوره از زندگی‌ام، زندگی ما را شکل داد و آمدن به بارسا یک رویا بود. تمرکزم را گذاشتم روی اینکه این رویا را به واقعیت تبدیل کنم. برای یک بچه ۱۲ ساله، آمدن به بارسلونا با آن همه بزرگی و اینکه تنهایی باید اینجا زندگی می‌کردم، خیلی سخت بود اما من تمام تمرکزم را روی پیشرفت کردن گذاشتم.

گل دقیقه ۱۱۶ به هلند در جام جهانی ۲۰۱۰

آن گلی که در دقیقه‌ 116 بازی فینال جام جهانی به هلند زدیم، حاصل تلاش همه بود. هم هواداران تیم ملی و هم بازیکنان. من فقط آنجا بودم که توپ را وارد دروازه کنم. جادوی همه باعث شد این اتفاق بیفتد. حتی جادوی دانی خارکه (همان بازیکن فقیدی که اینیستا در فینال جام جهانی بعد از گلزنی به او ادای احترام کرد) هم از هر جایی که بود به ما کمک کرد. خیلی افتخارآمیز بود که در آن دوران طلایی برای کشورمان حضور داشتم.

تصمیم برای ترک بارسا و رفتن به ژاپن

سال ۲۰۱۸ سخت‌ترین تصمیم‌های زندگی‌ام را گرفتم. ترک بارسلونا و رفتن به ژاپن اما حالا می‌توانم بگم که تجربه فوق‌العاده‌ای بود. آنجا فرصت کردم به فوتبال ژاپن کمک کنم و داستان زیبایی بسازم. ویسل‌کوبه آن موقع و حالا از زمین تا آسمان فرق می‌کند. از نظر خانوادگی هم بهترین تجربه‌ای بود که داشتیم. آنا، بچه‌ها و من... ژاپنی‌ها با ما خیلی خوب و مثل خانواده خودشان رفتار کردند. ما هم آنجا را مثل خانه خودمان حس کردیم.