در آستانه این دیدار، حواشی جدیدی شکل گرفته که رنگ و بوی ورزشی آن کم‌رنگ‌تر و ابعاد سیاسی‌اش پررنگ‌تر به نظر می‌رسد. در حالی که طبق برنامه، دو تیم باید سه‌شنبه در اصفهان به مصاف یکدیگر بروند، زمزمه‌ها و سپس بیانیه رسمی تیم هندی، فوتبال آسیا را تحت تاثیر قرار داده است.

موهون باگان هند، که در گروه سوم این رقابت‌ها با نماینده پرقدرت ایران، سپاهان همگروه است، در روزهای اخیر با ارسال نامه‌ای به کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC)، مدعی شده است که به دلیل «نداشتن امنیت» قادر به سفر به ایران نیست. آن‌ها در این نامه خواستار برگزاری بازی در یک کشور ثالث شده‌اند. این ادعا در حالی مطرح می‌شود که پیشینه این تیم در مواجهه با نمایندگان ایران، ماجرا را پیچیده‌تر می‌کند.

این اولین بار نیست که موهون باگان چنین درخواستی را مطرح می‌کند. سال گذشته نیز که این تیم هندی در گروه تراکتور ایران حضور داشت، از آمدن به ایران سرباز زد و درخواست مشابهی را به AFC ارائه کرد. در آن زمان، کنفدراسیون فوتبال آسیا این درخواست را رد کرد و در نهایت نتیجه بازی سه بر صفر به سود نماینده ایران رقم خورد. حال این سوال مطرح می‌شود که آیا این سناریو بار دیگر تکرار خواهد شد و تیم هندی از انجام یک رقابت ورزشی عادلانه طفره می‌رود؟

اوج این داستان، انتشار بیانیه‌ای مضحک و جهت‌دار از سوی موهون باگان در شنبه شب بود. در این بیانیه آمده است که «خانواده بازیکنان و کادر فنی باشگاه نگران امنیتشان هستند». به همین دلیل، باشگاه هندی برای پیگیری رأی در این مورد، دست به دامن دادگاه عالی ورزش (CAS) شده است. 

همزمان با این درخواست جنجالی، اتفاقات فرهنگی و رسانه‌ای در هند نیز به این ماجرا ابعاد دیگری بخشیده است. سینمای هند در هفته‌های اخیر فیلمی ضدایرانی با نام «تهران» را اکران کرده است. در این فیلم، مأموری هندی، مقامات ایرانی را عاملین انفجار در سفارت رژیم صهیونیستی در دهلی معرفی می‌کند و به دنبال انتقام از آن‌هاست. این فیلم به نظر می‌رسد آن‌قدر با پروپاگاندا در میان برخی از مردم هند وقعی پنداشته شده که در دنیای حقیقی نیز آن‌ها را به بهانه‌های واهی برای فرار از مواجهه با یکی از قدرت‌های فوتبال ایران، به این اقدام متوسل کرده است.

این تصمیم تیم هندی در حالی اتخاذ می‌شود که روابط تجاری و سیاسی هند و رژیم صهیونیستی در سال‌های اخیر به شدت گسترش یافته است. هند یکی از حامیان اصلی اسرائیل از زمان آغاز جنگ و نسل‌کشی در غزه بوده و حجم تجارت دوجانبه آن‌ها در سال ۲۰۲۴ به ۳.۹ میلیارد دلار رسیده است. با توجه به اینکه تیم‌های سایر کشورهای آسیایی بدون هیچ مشکلی به ایران رفت‌وآمد می‌کنند، به نظر می‌رسد اتخاذ چنین تصمیمی از سوی موهون باگان، بیش از آنکه ریشه‌های ورزشی داشته باشد، نشانه‌ای از سیاسی‌کاری و تأثیرپذیری از روابط منطقه‌ای و بین‌المللی هند باشد. حال باید دید AFC چه تصمیمی در قبال این درخواست عجیب، پرحاشیه و غیرمنطقی خواهد گرفت.