در فصل جاری و تا زمان نگارش این مطلب،‌ ۲۶ بازیکن لیگ برتری با مصدومیت دست و پنجه نرم می‌کنند و امکان همراهی تیم‌های خود را ندارند. این آمار در شرایطی برای لیگ برتر ایران رقم خورده که تعداد مصدومان حال‌حاضر لالیگا اسپانیا تنها ۴ مورد بیشتر از لیگ کشورمان است و عدد ۳۰ را نشان می‌دهد؛ همچنین نباید فراموش کرد که لالیگا در مقایسه با لیگ برتر ایران، ۴ تیم اضافی‌تر دارد و با حضور ۲۰ تیم انجام می‌گیرد و طبیعتاً بازیکنان بیشتری (حداقل ۱۰۰ بازیکن بیشتر) نسبت به لیگ برتر کشورمان را در خود جای داده است.

حتی اوضاع تعداد مصدومان در لیگ پرتغال از لیگ برتر ایران بهتر است. این لیگ که با حضور ۱۸ تیم (۲ تیم بیشتر از لیگ برتر ایران) برگزار می‌شود، تنها ۱۵ بازیکن مصدوم دارد که تقریباً نصف مصدومان لیگ برتر ۱۶ تیمی ایران است.

همه این‌ها در شرایطی است که فشار رقابت‌های اروپایی و تعدد جام‌های مختلف در قاره سبز با لیگ ایران قابل مقایسه نیست و برای مثال در لالیگا و لیگ پرتغال تیم‌های بیشتری نسبت به لیگ برتر ایران علاوه بر لیگ در رقابت‌های قاره‌ای هم حضور دارند.

آمار بیشترین تعداد مصدومان در لیگ خلیج فارس در اختیار دو باشگاه سپاهان و پرسپولیس است که هر دو تیم ۵ بازیکن مصدوم دارند. بعد از این دو باشگاه پیکان با ۴ بازیکن مصدوم در رده بعدی قرار گرفته است.

علاوه بر تعداد زیاد مصدومان لیگ برتر ایران که با توجه به تعداد بازی‌های داخلی و بین‌المللی کم، چندان منطقی به‌نظر نمی‌رسد، شدت و مدت دوری بازیکنان از میادین هم جای بحث دارد؛ برای نمونه «اوستون اورونوف» بعد از مصدومیت جدیدی که به آن دچار شد حالا به رکورد بیشتر از ۲۰۰ روز مصدومیت و غیبت در ترکیب باشگاه پرسپولیس رسیده است؛ این بازیکن همچنین از زمان عضویت در جمع سرخپوشان و در مجموع ۶۱ بازی، ۱۶ دیدار (بدون احتساب نیمکت‌نشینی) را به دلیل مصدومیت از دست داده است که آمار نگران‌کننده‌ای محسوب می‌شود.

اوضاع در طرف آبی پایتخت هم چندان بهتر نیست. «جلال‌الدین ماشاریپوف» دیگر ازبکستانی لیگ برتر ایران و ستاره باشگاه استقلال، تا به الان ۷۸ روز مصدوم بوده و در مجموع ۶۹ بازی، ۱۵ دیدار (بدون احتساب نیمکت‌نشینی) را به دلیل مصدومیت از دست داده است.

دیگر بازیکن غایب فوتبال ایران که دوره نقاهتش طولانی شده، «سرژ اوریه» ستاره فصل جدید باشگاه پرسپولیس است‌. این بازیکن که بعد از مثبت شدن تست بیماری هپاتیتش امکان بازی در رقابت‌های لیگ برتر را تا اطلاع ثانوی از کف داد، به مدت ۳۸ روز از رقابت‌ها به دور بوده و تا الان در هر ۵ بازی رسمی پرسپولیس در فصل جدید غیبت داشته است. اوریه بخش زیادی از فصل قبل را هم از دست داد او در نیم‌فصل اول فوتبال انگلیس و در مجموع ۲۵ بازی، ۶ دیدار (بدون (بدون احتساب نیمکت‌نشینی و دعوت به تیم ملی) را از دست داد و تنها در ۱۲ بازی در ترکیب ناتینگهام فارست حضور داشت؛ اوریه در نقل‌وانتقالات زمستانی راهی گالاتاسرای شد اما در مجموع ۲۰ بازی این تیم هم تنها ۴ بار در زمین حاضر شد و ۸ دیدار (بدون احتساب نیمکت‌نشینی و دعوت به تیم ملی) را از دست داد. 

نکته جالب اما اینکه با وجود چنین تجربه‌ای، باشگاه پرسپولیس مجدداً روی یک بازیکن مصدوم دیگر دست گذاشت و تا آستانه عقد قرارداد با «جمال لوئیس» هم پیش رفت که در نهایت به دلیل مصدومیت‌های زیادش از خرید او منصرف شد. این بازیکن که تنها یک قدم با عقد قرارداد با سرخپوشان فاصله داشت در طول چند سال اخیر، بیشتر از ۳۰۰ روز را به دلیل مصدومیت از دست داده؛ لوئیس در آخرین تیم خود یعنی سائوپائولو برزیل و در مجموع ۱۶ بازی، در ۵ دیدار (بدون احتساب نیمکت‌نشینی و یا دعوت به تیم ملی) غایب بود که نزدیک به نیمی از بازی‌ها را شامل می‌شود.

بررسی مدت زمان مصدومیت و غیبت «آنتونیو آدان»، دروازه‌بان فصل جدید استقلال از میادین حرفه‌ای، این گزارش را عجیب‌تر هم می‌کند. گلری که به دلیل مصدومیت بیشتر از یک فصل کامل از فوتبال به دور بود و با عملکرد پر فراز و نشیبیش درون دروازه آبی‌ها نشان داد همچنان نتوانسته به طور کامل خودش را ریکاوری کند. آخرین بازی این دروازه‌بان تا قبل از حضور درون دروازه استقلال در بازی با سوپرجام مقابل تراکتور به ۵۳۴ روز قبل یعنی معادل ۱ سال و ۵ ماه و ۱۶ روز گذشته برمی‌گشت که اصلاً آمار جالبی برای یک دروازه‌بان ۳۸ ساله نیست‌.

موضوعی که نشان می‌دهد زمین‌های چمن نامناسب، عدم ریکاوری صحیح، تمرین‌های غیراصولی و البته مهم‌تر از همه بی‌توجهی به سابقه مصدومیت بازیکنان خارجی در هنگام خرید آن‌ها، می‌تواند چه ضرر مضاعفی را به باشگاه‌های ایرانی بزند.

خیلی از این بازیکنان بدون اینکه در سطح ستاره‌های لیگ‌های معتبر اروپایی بازی کنند، به همان میزان از تیم‌های ایرانی پول دریافت می‌کنند؛ موضوعی که باعث شده تیم‌های فوتبال کشورمان، هم‌اندازه و یا حتی بیشتر از خیلی از لیگ‌های اروپایی مصدوم داشته باشند، بدون اینکه آورده بازیکنان خارجی در همان سطح بازیکنان سطح اول فوتبال اروپا باشد.