اختصاصی/ استفاده از سه مدافع کناری، دو مهاجم که یکی از آنها در پست بال چپ بازی می‌کرد، کانسلو به عنوان شماره ۱۰ و برونو فرناندز در پست هافبک دفاعی ایده‌های عجیب مارتینز در بازی اول پرتغال در مرحله گروهی یورو بود!

به گزارش سایت رسمی فوتبال برتر، دیدار دو تیم پرتغال وجمهوری چک در دور اول مرحله گروهی یورو ۲۰۲۴ با برد دیرهنگام سلسائو به پایان رسید.

به ماشین ایده‌های دیوانه‌وار روبرتو مارتینز خوش آمدید! اگر متوجه ایده‌های خاص، متفاوت و عجیب این سرمربی اسپانیایی نشده‌اید، برایتان مو به مو توضیح می‌دهیم:

نونو مندز، مدافع چپ جوان و هیجان‌انگیز پرتغال، برای اولین بار به عنوان مدافع میانی بازی کرد؛ آن هم در یک تورنمنت بزرگ و در سیستم ۲-۵-۳ که این به اندازه یک بخت‌آزمایی ریسکی بود. بعد از آن هم ضربات نهایی ناامید کننده که در نهایت هم گل برتری تیم در لحظات پایانی و توسط یک بازیکن ذخیره به ثمر رسید.

می‌توان ساعت‌ها این ایده‌های پرعیب و نقص را برشمرد؛ ولی احتمالاً شما هم درک کرده‌اید که پرتغال زیر نظر مارتینز را می‌توان تیمی سرگرم کننده و درعین حال دیوانه دانست.

درهرصورت تیم مارتینز موفق شد تا در دیداری که به نظر می‌رسید شاید ببازند ، با نتیجه ۲-۱ چک را شکست دهد و جالب اینجاست که دو بازیکن ذخیره او، در این برد ایفای نقش کردند. به هر حال باید ابتکار و ایده‌های جسورانه را تحسین کرد و درنهایت این بخشی از کاری است که مارتینز برای آن استخدام شده: پادزهر عمل‌گرایی و تاکتیک‌های قابل پیش‌بینی سرمربی سابق تیم یعنی فرناندو سانتوس.

جالب اینجاست که این سرمربی اسپانیایی تا قبل از این بازی، بهترین ترکیب اصلی یازده نفره‌اش را نمی‌دانست و ۱۳ تغییر در بازی‌های آماده‌سازی تیمش داشت و در عین دو ترکیب بسیار متفاوت را مورد استفاده قرار داد که حکایت از آن داشت که نمی‌دانست چه باید بکند.

هفته گذشته ژوزه مورینیو گفته بود: «اگر پرتغال دو تیم داشت، حتی تیم دوم نیز مدعی قهرمانی در یورو بود.»

بدیهی است که قدرت در عمق خوب است؛ به خصوص اگر تیم مصدومان و محرومان متعددی داشته باشد؛ اما پرتغال در این تورنمنت تنها دو غایب دارد (رافائل گریرو، مدافع چپ بایرن مونیخ و اوتاویو هافبک النصر که احتمالاً هیچکدام از آنها را در تورنمنت نخواهند داشت). در هفته‌های اخیر به نظر می‌رسد که مارتینز تقریباً تمام مهره‌های خوبی را که با آن بتواند یک ترکیب یازده نفره منسجم را بچیند، پیدا کرده است.

به ندرت پیش می‌آید که یک ترکیب یازده نفره که یک تورنمنت بین‌المللی را آغاز می‌کنند، تا پایان تورنمنت حفظ شوند. این حتی در مورد آرژانتین، قهرمان جام جهانی ۲۰۲۲ هم که در اولین بازی‌اش در مرحله گروهی مغلوب عربستان شد، صادق بود. در حال حاضر کاملاً مشخص است که مارتینز به مسائل متعدد و زیادی فکر می‌کند.

بازی پرتغال مقابل چک بسیار پیچیده به نظر می‌رسید. مثلاً مندس در پست دفاع چپ در زمین حضور داشت ولی به سمت بال فشار می‌آورد و کانسلو در نقش هیبریدی شناور/وارونه بود که چندان جواب نداد. موقعیت متوسط کانسلو درست در کنار ویتینیا در منطقه مرکزی (تصویر پایین) بود، اما او از لحاظ هجومی (با یک شوت و یک ضربه) یا دفاعی (بدون تکل و بدون مهار) کار خاصی انجام نداد.

مارتینز درباره نقش مدافع وینگر وارونه او توضیح داد: «ما می‌خواستیم کانسلو در یک خط افقی بازی کند. یک بازیکن اضافی با برناردو سیلوا، برونو فرناندز و ویتینیا می‌خواستیم.» این درحالی است که آن سه بازیکن مبتکر، به تنهایی کافی بودند.

او ادامه داد: «در مورد سمت چپ زمین، می‌خواستیم نونو مندز به میدان بیاید و با رافائل لیائو فضا را اشغال کنند.» این در تئوری خوب بود ولی درنهایت در زمین اوضاع به نحو دیگری پیش رفت.

سرمربی پرتغال ادامه داد: «۷۰ درصد مالکیت توپ و ۱۳ کرنر داشتیم؛ چک هیچ کرنری نداشت. ما ۸ شوت به سمت دروازه حریف داشتیم و چک یک ضربه؛ ما بازی را بردیم، چون تیممان یک گروه متحد است. این بازی، از نظر تاکتیکی و فنی، بازی بسیار خوبی بود.»

در نیمه دوم پرتغال به سانترها و شوت‌های از راه دور رضایت داد و با خوش شانسی و با یک گل به خودی، بازی را به تساوی کشاند و در نهایت فرانسیسکو کونسیسائو، با به ثمر رساندن گلی دیرهنگام برد تیمش را رقم زد.

مطمئناً فقط کانسلو نبود که موقعیت عجیبی در زمین داشت. فرناندز در مرحله مقدماتی برای پرتغال ۶ گل زد و ۸ پاس گل داد و در نقش یک مدافع پیشرفته اغلب جلوتر از ژائو پالینیا، یکی از بهترین هافبک‌های دفاعی لیگ برتر ظاهر شد. با این حال فرناندز عمقی‌ترین هافبک پرتغال بود (تصویر زیر).

سپس برناردو سیلوا (که ۱۴ بازی در یورو و جام جهانی برگزار کرده و گل یا پاس گلی نداشته)، آخرین بازیکن خط دفاعی تیمشان بود، به ویژه در نیمه اول بازی. گاهی اوقات به ویژه در نیمه اول به عنوان آخرین نفر بازی می‌کرد.

عجیب و نامتعادل

چنین ثروتی در اختیار مارتینز است، او گرچه در این بازی، پنج تعویض انجام داد، اما گونسالو راموس (که در جام جهانی هت‌تریک کرد و در فصل گذشته در ۱۴ بازی، ۸ گل برای پاری سن ژرمن به ثمر رسانده)، فرصتی برای حضور در زمین نیافت؛ علاوه بر او ژائو نِوِس، پسر طلایی جدید پرتغال و ژائو فلیکس، پسر طلایی قدیمی تیم، پالینیا و روبن نِوِس، هیچ کدام در زمین حضور نیافتند.

در نهایت پرتغال مقابل چک به پیروزی رسید. احتمالاً آنها به راحتی از گروه صعود خواهند کرد و به نظر می‌رسد که مارتینز روحیه تیمی را به خوبی تقویت کرده است. اگر مارتینز از اشتباهاتش درس بگیرد، پرتغال عملکرد بهتری خواهد داشت و می‌تواند مسیر را به سمت فینال برلین طرح کند.

یکی از این درس‌ها این بود که این تیم با ورود دیوگو ژوتا به زمین به‌عنوان مهاجم دوم و حرکت کانسلو به سمت راست، بسیار متعادل‌تر به نظر می‌رسید. جمهوری چک بالاترین تیم در رنکینگ فیفا (سی و ششم) است که در یک بازی رسمی مقابل شاگردان مارتینز قرار گرفته. در نتیجه این حاکی از آن است که پرتغالی‌ها باید پیشرفت کنند.

ویتینیا پرتلاش در میانه میدان به پیشرفت خود ادامه داد. پدرو نتو که در فصل گذشته مدتی مصدوم بود و برای آخرین بازی فصل به اوج برگشت، باارسال سانتری کم ارتفاع، پایه‌گذار گل پیروزی بخش تیمش بود. کونسیکائو، پسر سرخیو کونسیسائو، گل برد پرتغال را به ثمر رساند و حالا همراه با انریکو و فدریکو کیه‌زا، دومین پدر و پسری بودند که در تاریخ یورو موفق به گلزنی شده‌اند.

پرتغال فرناندو سانتوس به قابل پیش‌بینی بودن و تدافعی بودن متهم بود و به همین خاطر هم مارتینز استخدام شد و حالا این تیم زیر نظر این سرمربی اسپانیایی، کاملاً مسیر دیگری را طی می‌کند. شاید بزرگترین ترفند او، این است که حواس همه را از صحبت در مورد کریستیانو رونالدو منحرف کرده است. روبرتو، شما یک نابغه هستید.