اختصاصی/ سرمربی موفق تیم ملی فرانسه در ۱۹ سالگی برادرش را در یک سانحه هوایی از دست داد و البته این تنها اتفاق تلخ زندگی سختش نبود.

به گزارش سایت رسمی فوتبال برتر، یک شوخی قبل از هر پاسخ، لبخندی که دنیای فوتبال را احاطه کرده... این‌ها چیزهایی است که ما از دیدیه دشان دیده‌ایم.

دیدیه دشان متولد سال ۱۹۶۸ فرانسه، حالا به دنبال آن است تا اولین مردی لقب بگیرد که در سال ۲۰۰۰ به عنوان بازیکن و در زمین چمن قهرمان یورو شده و امسال در قالب سرمربی این جام را بالای سر ببرد.

برتی فوگتس آلمانی که آخرین قهرمانی اروپایی آلمان را در سال ۱۹۹۶ در قامت سرمربی فتح کرد، با وجودی که در یورو ۱۹۷۲ در اردوی تیمش حضور داشت اما در آن تورنمنت حتی یک دقیقه هم بازی نکرد.

دشان در یورو ۲۰۱۶ در یک قدمی تحقق این رؤیا بود اما گل دیرهنگام ادر پرتغالی، مانع از ثبت این افتخار شد و این رؤیا از آن زمان دشان را رها نکرده.

داستان تلخ زندگی دیدیه دشان

در پس لبخند شیرین و جذاب دشان، داستان انسانی فوق‌العاده‌ای وجود دارد. این درحالی است که این مرد بزرگ، هرگز از داستان زندگی شخصی‌اش صحبتی نکرده بود. مرگ دو بار و در سنین جوانی از یک قدمی او رد شده و از سال ۱۹۸۷ او دیگر طعم شادی خالص را نچشیده است.

ماجرا از این قرار است که اعضای خانواده دشان در سال ۱۹۸۷، در حال آماده شدن برای جشن کریسمس بودند و در روز ۲۱ دسامبر، قرار بود برادرش فیلیپ با پروازی از بروکسل بلژیک به بوردو سفر کند تا برای تعطیلات در کنار خانواده باشد. هواپیما ساعت ۱۲.۳۰ ظهر از باند فرودگاه بروکسل برخاست اما هرگز فرود نیامد. شرایط بد آب و هوایی باعث سقوط هواپیما شد و همه ۱۶ سرنشین هواپیما (۱۳ مسافر، خلبان و یک مهماندار) جان خود را از دست دادند.

آن زمان دیدیه دشان فقط  ۱۹ سال سن داشت و این ضربه سخت، تا همیشه در ذهنش به یادگار ماند.

اما این اولین باری نبودکه زندگی ظالمانه‌ترین چهره‌اش را به او نشان داد. سه سال قبل از آن، زمانی که دشان در تیم جوانان نانت بازی می‌کرد، مارسل دزایی تبدیل به یکی ازدوستان صمیمی‌اش شد.

در ۱۶ نوامبر سال ۱۹۸۴، ست آدونکو، برادر ناتنی دزایی، در یک تصادف رانندگی کشته شد و هیچ یک از بازیکنان و اعضای کادر فنی نانت، جرات گفتن این خبر به مارسل دزایی را نداشتند و دشان در سن ۱۶ سالگی این مسئولیت سخت را به عهده گرفت.

شاید به همین دلیل باشد که دشان تبدیل به انسان پوست کلفتی شده که بدون ناراحتی، انتقادات را تحمل می‌کند. او که در سال ۲۰۱۸، به عنوان سرمربی تیم ملی فرانسه، قهرمان جام جهانی شد و در سال ۱۹۹۸ به عنوان بازیکن قهرمانی در جام جهانی را تجربه کرد، مدت‌هاست می‌داند که فوتبال فقط همین است، فوتبال و بس! و در عین حال می‌داند که چیزهای فوق‌العاده در زندگی به یک هدف یا تعویض بستگی ندارد.