نسل نو در راه است؛ رئال مادرید ژابی آلونسو را چگونه خواهد شناخت؟
با کنار رفتن آنچلوتی و آمدن آلونسو، فصل جدید میتواند آغاز تغییرات تاکتیکی رئالیها در فرم بازی باشد.
سیستم سهدفاعه؟ انتخاب یا اجبار؟
ژابی آلونسو در بایرلورکوزن با سیستم پایه 3-4-3 یا 1-2-4-3 شناخته شد، اما آنچه او را متمایز میکند، انعطافپذیری بالاست. در مصافهای بزرگ مقابل بایرن، دورتموند، اینتر و اتلتیکو، بارها از دفاع چهارنفره بهره گرفت. پیشتر نیز در تیم جوانان رئال سوسیداد با همین ساختار نتایج قابلتوجهی کسب کرده بود.
او از فوتبال ساختارمند و مبتنی بر پرس شدید، انتقال سریع توپ و پاسهای کوتاه دفاع به حمله استفاده میکند؛ سبکی که شباهت زیادی به فلسفه هانسی فلیک دارد. اگر بارسلونا زیر نظر فلیک قرار گیرد، الکلاسیکوها بیش از هر زمان به نبردی فیزیکی و تاکتیکی بدل خواهند شد؛ جایی که حتی ستارههایی چون امباپه و وینیسیوس هم باید در فاز دفاعی مشارکت کنند.
آلونسو در پاییز 2023 گفته بود: «هرچه پاسهای بیشتری در نیمه حریف داشته باشیم، فرصت گگنپرسینگ بیشتر خواهد شد. پرس از راه دور مؤثر نیست، باید فشرده و هوشمندانه پرس کرد.» این فلسفه، لورکوزن را به تیمی شکستناپذیر بدل کرد: 51 بازی بدون باخت، فتح سوپرجام و جام حذفی آلمان، و رسیدن به فینال لیگ اروپا.
لبههای خط دفاع؛ دغدغه یا برگ برنده؟
ضعف در کنارههای دفاعی مشکلی آشنا برای هواداران مادرید است. مصدومیتهای مکرر کارواخال و مندی، بهویژه در فصل گذشته، باعث شد تا فران گارسیا در قامت یک گزینه اضطراری ظاهر شود. در سوی مقابل، آلونسو در لورکوزن از مدافعان کناری چون گریمالدو (49 گل در دو فصل) و فریمپونگ (43 گل) نهایت بهره را برد. بازیکنانی که نقش کلیدی در خلق موقعیت داشتند.
حالا رئال مادرید میتواند با استفاده از الگوهایی چون آرنولد یا آلوارو کارراس (بنفیکا) ساختار جناحین خود را بازتعریف کند. همچنین جذب دین هیوزن از بورنموث، مدافعی دوپا، بلندقد و مقاوم تحت فشار، میتواند بخشی از این بازسازی دفاعی باشد.
میانه میدان؛ دوران پساکروس
با رفتن تونی کروس، رئال به گزینهای مطمئن در خط میانی نیاز دارد. آنجلو استیلر از اشتوتگارت یکی از گزینههای جدی است. حتی یولیان ناگلزمن او را جانشین طبیعی کروس میداند. نیکو پاس نیز دیگر گزینه جذاب است؛ هافبکی 20 ساله با قابلیت بازی در پست 10 یا محور میانی که رئال بند بازخریدش را در اختیار دارد.
همزمان، لوکا مودریچ نیز آماده وداع است و دنی کارواخال تنها یک فصل دیگر فرصت دارد تا با وجود مصدومیتها بدرخشد. این بازسازی، نیازمند حمایت کامل مدیریت است.
پرس، دخالت میکند یا حمایت؟
یکی از سؤالات مهم، نقش فلورنتینو پرس در پروژه آلونسو است. آیا او فرصت تجربهسازی و جوانگرایی را خواهد داد یا همانند گذشته، با فشارهای فصلی در قامت مدیری سختگیر ظاهر میشود؟
در بایرلورکوزن، آلونسو توانست ستارههایی مثل فلوریان ویرتز، فریمپونگ و بونیفیس را بسازد. در رئال نیز جوانانی چون گولر، اندریک و جاکوبو رامون در آستانه شکوفایی هستند. رائول، در ردههای پایه رئال، نیز میراث مهمی برای این نسل باقی گذاشته است.
در خط حمله نیز احتمال خروج رودریگو قوت گرفته و در صورت تحقق آن، رئال میتواند سراغ فلوریان ویرتز برود؛ ستارهای که تحت هدایت آلونسو در لورکوزن شکوفا شد.
رئالِ آلونسو؛ میراث گذشته، آیندهای درخشان؟
شاید بزرگترین پرسش این باشد: آیا رئال مادرید آماده پذیرفتن فلسفه ژابی آلونسو است؟ مردی که پیشتر نبض خط میانی همین تیم را در دست داشت، حالا در آستانه هدایت آن قرار گرفته. اتحاد دوباره او با کهکشانیها، نه تنها نوید یک فوتبال زیبا، بلکه فصلی تازه در تاریخ باشگاه را میدهد.
پاسخ این پرسش را شاید نخستینبار در جام جهانی باشگاهها دریافت کنیم، اما آنچه مسلم است، دوران جدیدی در راه است؛ نسلی نو، فلسفهای مدرن و رئالی متفاوت.
دیدگاههای ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط فوتبال برتر در وب منتشر خواهد شد