تیم‌های حاضر در جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۵/ لس‌آنجلس اف‌سی؛ آخرین مسافر تورنمنت با امضای هالیوود

لس‌آنجلس اف‌سی با شکست کلاب آمریکا، آخرین تیم صعودکننده به مرحله نهایی شد. تیمی با ترکیبی از ستاره‌های پا به سن گذاشته و استعدادهای نوظهور، که می‌خواهد با سبک خاص خود در آمریکا و فراتر از آن بدرخشد.

به گزارش سایت رسمی فوتبال برتر ، هیچ رقابتی در خاک آمریکا بدون رنگ و لعاب هالیوودی کامل نمی‌شود؛ و این‌بار، لس‌آنجلس اف‌سی با پیروزی در بازی پلی‌آف مقابل کلاب آمریکا، آخرین تیم صعودکننده به جمع ۳۲ تیم نهایی مسابقات شد.

هرچند هنوز به شهرت جهانی رقیب همشهری‌ خود نرسیده‌اند (که در ادامه به آن خواهیم پرداخت)، اما LAFC از همان شروع فعالیتش در سال ۲۰۱۸، به یکی از قدرت‌های اصلی MLS تبدیل شده است. جوانی باشگاه در تضاد با هسته باتجربه تیم قرار دارد؛ تیمی که ستون فقراتش را بازیکنانی بالای ۳۰ سال تشکیل می‌دهند، در حالی که بازیکنان جوان و بین‌المللی در کناره‌ها نقش مکمل را ایفا می‌کنند.

لس‌آنجلس اف‌سی در سال‌های اخیر به مقصدی محبوب برای ستارگان پا به سن گذاشته فوتبال تبدیل شده؛ جایی که بازیکنانی چون گرت بیل، جورجو کیه‌لینی و کارلوس ولا دوران فوتبال‌شان را در آن به پایان رساندند. حالا هم اولیویه ژیرو و هوگو لوریس، ستاره‌های بزرگ فعلی این تیم‌اند.

با وجود کمترین زمان آماده‌سازی در میان تیم‌های حاضر، قرعه‌ای متعادل نصیب‌شان شده که امید صعود به مراحل بالاتر را برای‌شان زنده نگه می‌دارد.

چرا در جام جهانی باشگاه‌ها حضور دارند؟

از زمان تأسیس، LAFC تقریباً در هر فصل یکی از بهترین تیم‌های کنفرانس غرب بوده است. آن‌ها در همین مدت کوتاه افتخارات قابل‌توجهی کسب کرده‌اند: قهرمانی MLS در ۲۰۲۲، نایب‌قهرمانی در ۲۰۲۳، دو عنوان سپورترز شیلد در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۲ و همچنین قهرمانی در جام آزاد آمریکا در سال ۲۰۲۴.

البته شروع فصل ۲۰۲۵ نسبت به استانداردهای این تیم کمی کند بوده؛ در حال حاضر در رده ششم کنفرانس قرار دارند، اما با دو بازی معوقه، امکان صعود تا رده چهارم را نیز دارند.

طبق مدل تحلیلی Opta که در اکتبر گذشته منتشر شد، MLS نهمین لیگ باشگاهی قدرتمند جهان شناخته شده؛ دومین لیگ غیراروپایی بعد از سری‌آ برزیل. در رتبه‌بندی تیمی این مدل (از صفر تا ۱۰۰)، LAFC با امتیاز ۸۲.۷ در رتبه ۱۲۹ جهان قرار گرفته‌اند؛ دومین تیم برتر MLS پس از کلمبوس کرو و بالاتر از باشگاه‌هایی چون ساوتهمپتون (۸۰.۹) و ساندرلند (۸۲.۶).

صعود دقیقه ۱۱۵؛ چطور LAFC آخرین مسافر تورنمنت شد؟

پیروزی مقابل کلاب آمریکا در یک دیدار تک‌بازی، آن‌ها را به آخرین تیم راه‌یافته به این تورنمنت تبدیل کرد؛ دیداری خانگی که ابتدا با دریافت گل از روی نقطه پنالتی عقب افتادند، اما با تلاشی جدی بازی را به تساوی کشاندند و در دقیقه ۱۱۵ گل پیروزی را به ثمر رساندند.

این پیروزی باعث شد تیم لئون مکزیک، که فصل گذشته با شکست LAFC در فینال لیگ قهرمانان کونکاکاف به این مسابقات صعود کرده بود، جایگاهش را از دست بدهد. دلیل حذف لئون، نقض قوانین مالکیت چندباشگاهی اعلام شد.

سبک بازی‌ تیم

از زمان حضور استیو چروندولو به‌جای باب بردلی در سال ۲۰۲۲، فلسفه‌ای متعادل‌تر در تیم حاکم شده است. در بازی‌های خارج از خانه یا برابر تیم‌های بزرگ، LAFC با حفظ آرایش ۴-۳-۳ و استفاده از دو هافبک دفاعی، به دنبال انسجام دفاعی و اجرای ضدحملات برق‌آسا هستند. اما در خانه یا مقابل تیم‌های ضعیف‌تر، یک هافبک به جلوتر می‌رود و تیم شکل هجومی‌تری به خود می‌گیرد.

مالکیت توپ آن‌ها بسته به شرایط بازی نوسان زیادی دارد؛ از زیر ۴۰ تا بالای ۶۰ درصد. اما عنصر ثابت در این نوسان، ضدحملات سریع با محوریت دنیس بوانگا است.

مهاجمان نوک تیم لمس زیادی در محوطه جریمه ندارند؛ مسئله‌ای که نقش ژیرو را به حاشیه برده و چروندولو را مجبور کرده برای بهره‌گیری از توانایی‌های او در بازی‌های بزرگ، تغییراتی در سبک بازی تیم اعمال کند.

سرمربی تیم:

استیو چروندولو که تمام دوران بازی خود را در باشگاه هانوفر آلمان گذراند و ۸۷ بازی ملی برای آمریکا در کارنامه دارد، حالا با رویکردی پراگماتیک، تلاش می‌کند تیمش را متعادل نگه دارد. او با وجود تجربه‌ی محدود در سطح سرمربی‌گری، در ۱۶۴ بازی هدایت LAFC را بر عهده داشته و به نرخ برد ۵۴.۹ درصد رسیده است.

چروندولو اعلام کرده که در پایان فصل جاری، به دلایل شخصی و حرفه‌ای به آلمان بازخواهد گشت.

ستاره تیم: دنیس بوانگا

دنیس بوانگا، وینگر فرانسوی‌الاصل تیم که برای تیم ملی گابن بازی می‌کند، موتور اصلی حملات LAFC است. او با سرعت بالا، قدرت تمام‌کنندگی و حرکت‌های عمقی، همیشه خطرناک‌ترین مهره تیم در ضدحملات است.

گرچه گاهی تصمیمات لحظه‌ای‌اش به ضرر تیم تمام می‌شود — مثلاً در دیدار مقابل اینتر میامی، با بی‌اعتنایی به حرکت بدون توپ کارلوس ولا و تلاش برای زدن ضربه نهایی، باعث عصبانیت هم‌تیمی‌اش شد — اما آمارش نشان می‌دهد که این ریسک‌پذیری، برگ برنده‌اش است: آقای گل MLS در سال ۲۰۲۳ و عضو تیم منتخب لیگ در دو فصل گذشته.

پدیده تیم؛ دیوید مارتینز

دیوید مارتینز، وینگر ۱۹ ساله اهل ونزوئلا، که از باشگاه مونگاس به LAFC پیوسته، آینده‌ای درخشان پیش‌رو دارد. او با دقت در شوت‌زنی، کنترل توپ خوب و توانایی عبور از مدافعان، در فصل ۲۰۲۵ بیشتر به میدان رفته و زمان بازی‌اش نسبت به سال قبل دو برابر شده است.

در ۱۱۶۲ دقیقه حضور در MLS، موفق به ثبت ۷ گل و ۳ پاس گل شده است.

شعار هواداران‌شان چیست؟

هواداران LAFC، معروف به «3252»، از پرشورترین گروه‌های هواداری لیگ به‌شمار می‌روند. آن‌ها با طبل‌نوازی، شعارهای هماهنگ و حرکت‌های جمعی، فضای منحصربه‌فردی در ورزشگاه خلق می‌کنند. یکی از شناخته‌شده‌ترین سرودهای‌شان "Call to Arms" است؛ سرودی با فریادهای هماهنگ و حرکات دست که حال‌وهوایی شبیه به رقص‌های جنگی مائوری‌ها (هاکا) دارد و جو ورزشگاه را به اوج می‌برد.

رقیب سنتی

رقابت «ال ترافیکو» بین LAFC و لس‌آنجلس گلکسی، یکی از جذاب‌ترین تقابل‌های MLS است. برخلاف باشگاه‌های نیویورکی که زیرمجموعه گروه‌های بزرگ هستند، این دو تیم هویت مستقل دارند و برای تسلط بر یکی از بزرگ‌ترین شهرهای جهان، درگیر رقابتی حیثیتی‌اند.

با وجود برتری فنی LAFC در سال‌های اخیر، گلکسی با ۱۰ پیروزی در برابر ۹ برد LAFC، هنوز در این نبرد سنتی دست بالا را دارد.

دانستنی جالب درباره باشگاه

جالب است بدانید LAFC اولین تلاش برای ایجاد تیم دوم لس‌آنجلس در MLS نبود. در سال ۲۰۰۴، باشگاه چیواس آمریکا از مکزیک تیم «چیواس USA» را وارد MLS کرد، اما به‌دلیل مدیریت ضعیف و نتایج افتضاح، در سال ۲۰۱۴ منحل شد.

و LAFC در سال ۲۰۱۸، با مدیریت مدرن و نتایج درخشان، ثابت کرد که لس‌آنجلس می‌تواند دو تیم پرطرفدار در یک شهر داشته باشد.

برنامه بازی‌های LAFC