اختصاصی / شاید اردنی‌ها حس کنند که لیاقت‌شان بیشتر از نایب قهرمانی در آسیا بود؛ ولی شکایت چندانی درباره سه پنالتی اعلام شده علیه‌شان در جریان بازی نداشتند.
به گزارش سایت رسمی فوتبال برتر، جام ملتهای آسیا ۲۰۲۳ با دیدارهایی سرگرم‌کننده، نتایج شوکه کننده و گل‌های دیرهنگام، در نهایت با پایانی دراماتیک و با هت‌تریک اکرم عفیف از روی نقطه پنالتی و برد ۱-۳ قطر میزبان مقابل اردن، به پایان رسید.
در این مقاله قصد داریم تا به پنج نکته جذاب فینال لوسیل اشاره کنیم:
گلایه‌ای از پنالتی‌ها نبود
شاید اگر به کسی که تورنمنت را دنبال نکرده، بگوئید که بازی فینال با حضور میزبان و در مقابل ۸۰ هزار هوادار برگزار شده و ۳ ضربه پنالتی به نفع تیم میزبان اعلام شد که سرنوشت بازی را رقم زد، این ماجرا کمی مشکوک به نظر برسد.
واقعیت هم این است که به ثمر رسیدن هر سه گل منجر به قهرمانی قطر از روی نقطه پنالتی از راه رسید، یک پایان ایده‌آل برای یک فینال نباشد و کمی عجیب به نظر برسد. اما در این راستا کاری از دست قطر برنمی‌‌آمد.
هر سه پنالتی اعلام شده تقریبا قاطع و درست بود ودرباره تصمیمات فردی داور، بحث و اختلاف نظر کمی وجود دارد. درصورتی که این پنالتی‌ها در یک بازی لیگ برتر انگلیس اعلام می‌شد هم در مورد آنها بحث و گفتگو و کارشناسی چندانی مطرح نمی‌شد.
تنها موردی که در بازی فینال به چشم آمد، این بود که اردنی‌ها در لحظات سرنوشت‌ساز بازی در خواب بودند و زمانی که بازیکنی مثل اکرم عفیف را پیش رو داشته باشید، باید تاوان سنگینی بدهید.
قطر، غول جدید فوتبال آسیا
آخرین تیمی که موفق شده بود تا با دفاع از عنوان قهرمانی‌اش در جام ملتهای آسیا در دو دوره متوالی جام را بالای سر ببرد، ژاپن و در سال ۲۰۰۴ بود. ساده گذشتن از کنار این موضوع، کار آسانی نیست. شما می‌توانید یک قهرمانی را به چشم یک اتفاق و یک موفقیت کوتاه مدت قلمداد کنید (مثل قهرمانی ۲۰ سال پیش یونان در یورو)؛ ولی درصورتی که این اتفاق تکرار شود ، دیگر نمی‌توان آن را نادیده گرفت.
شاید عملکرد قطر در این دوره، به اندازه سال ۲۰۱۹ درخشان نبود؛ چرا که آنها در آن دوره تمام تیم‌ها را شکست داده و با زدن ۱۹ گل، تنها یک گل دریافت کرده بودند. آنها در این دوره، به اندازه دوره قبل مقتدر و کشنده نبودند و می‌شد فراز و نشیبی نسبی را در عملکرد آنها مشاهده کرد؛ اما قطری‌ها در این دوره از رقابت‌ها، قدرت ذهنی حیرت‌انگیزی داشتند و هر زمان که تحت فشار قرار می‌گرفتند، می‌توانستند موانع را از پیش رو بردارند.
اگر چه آنها در نیمه دوم بازی با ازبکستان در مرحله یک چهارم پایانی به شدت تحت فشار قرار گرفتند، ولی در نهایت توانستند تا در ضربات پنالتی از سد این تیم عبور کنند. در بازی قطر- ایران در دور نیمه نهایی، ایران می‌بایست پیروز میدان می‌شد ولی قطر پیروزی را مال خود کرد و حالا بدین ترتیب نامش را در بین غول‌های فوتبال آسیا ثبت کرده است.
اردن باید احساس غرور کند
این دوره از جام ملتهای آسیا، تورنمنت فوق‌العاده ای برای اردن بود؛ تیمی که تا قبل از آغاز رقابت‌ها، توقع کمی از آن می‌رفت و در نتیجه به پایان بردن دور گروهی در رده سوم، کسی را شوکه نکرد.
در دور یک هشتم پایانی، اکثر افراد فکر می‌کردند که ماجراجویی اردن تمام خواهد شد؛ چرا که حریفشان، عراق در اوج آمادگی بود. ولی در یکی از جذاب ترین بازی‌های تورنمنت، اردن ۲-۳ مقابل عراق به پیروزی رسید تابه یک چهارم پایانی راه یافته و با بهترین عملکردشان در تاریخ ادوار جام برابری کند. در مرحله یک چهارم نهایی، آنها با نتیجه ۰-۱ تاجیکستان را از پیش رو برداشتند تا به نیمه نهایی برسند.
اما رویارویی با کره جنوبی در نیمه نهایی دیگر شوخی بردار نیست. نه؟ اما برای اردن اینگونه نبود؛ آنها در مصاف با کره، بهترین عملکردشان در تمام بازی‌هایشان در این تورنمنت را به اجرا گذشتند.
باخت در بازی فینال، به ویژه وقتی یزان النعیمات در نیمه دوم کار را به تساوی کشید، دردناک بود. بعد از مساوی شدن بازی، اردن کاملا کنترل بازی را در دست داشت و حتی در آن دقایق برنده محتمل این بازی به نظر می‌رسید. دردناک‌تر آنجا بود که هر سه گل تیم برنده، از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید. اما حالا النعیمات و موسی التعمری، در سراسر آسیا و حتی در کشورهای دیگر مورد احترام هستند. با گذر زمان، این بازیکنان، مردم اردن و حتی هواداران فوتبال در آسیا با غرور و افتخار درباره این چند هفته صحبت خواهند کرد.
اکرم عفیف پیش به سوی فوتبال اروپا
آقای گل و برترین بازیکن این تورنمنت، در بازی فینال با هت‌تریک پنالتی، تفاوت‌ها را رقم زد. اما کار اصلا آنطور که به نظر می‌رسد، ساده نبود. عفیف با بهره‌گیری از دویدن‌های مداوم و مهارت‌هایش توانست دو پنالتی برای تیمش بگیرد. او از ابتدا تا پایان این تورنمنت،عملکرد حیرت‌انگیزی داشت ؛ برخلاف معز علی، ستاره قطر در جام ملتهای آسیا ۲۰۱۹ که در این دوره حرف چندانی برای گفتن نداشت، اکرم عفیف توانست مثل دوره قبلی خوش بدرخشد.
او پیش از این هم شانسش را در فوتبال اروپا (در اسپانیا و بلژیک) امتحان کرده بود و بعد از یک ماجراجویی کوتاه، به خانه بازگشته بود. ولی شاید آن موقع بیش از حد جوان بوده؛ حالا عفیف در سن ۲۷ سالگی یک بازیکن باتجربه است که سابقه بیش از ۱۰۰ بازی ملی برای قطر دارد و یکی از بزرگترین بازیکنان فوتبال آسیا به شمار می‌رود. شاید الان زمان آن باشد که او برای بار دوم طعم حضور در فوتبال اروپا را بچشد و اگر مقصدش را درست انتخاب کند، شاید دومین ماجراجویی‌اش، موفقیت‌آمیز رقم بخورد.
بازیکنان شاغل در اروپا همه چیز نیستند
قبل از آغاز این تورنمنت، همه فکر می‌کردند که یا کره و یا ژاپن جام را بالای سر خواهند برد. دلیلش هم این بود که رختکن این دو تیم مملو از بازیکنانی است که در برترین لیگ‌های فوتبال در اروپا توپ می‌زنند.
یک نیم نگاه به رختکن کره جنوبی کافی است تا با تعدادی از این ستاره‌ها روبرو شوید: سون هیونگ مین، کاپیتان تاتنهام، کیم مین جائه، بازیکن بایرن مونیخ و لی کانگ این در پاری سن ژرمن.
اینها بازیکنان واقعا بامهارتی هستند ولی این تورنمنت نشان داد که تیمی که به خوبی هدایت شود و بتواند تاکتیک‌ها را به خوبی پیاده‌سازی کند، حتی می‌تواند بر تیمی مملو از ستاره‌‌های شاغل در اروپا غلبه کند.
در دو تیمی که به فینال این دوره از جام ملت‌ها رسیدند، تنها یک بازیکن شاغل درا روپا را شاهد بودیم؛ اردن و قطر درس بزرگی به فوتبال دادند و آن هم این است که انسجام، راز و اساس موفقیت در فوتبال است و بس
تا کنون نظری ثبت نشده است!